Page 148 - ThaiPBSWAY3
P. 148
หัวข่าวและการเขียนข่าวออนไลน ์
ั
แปลว่า ถึงแม้จะขออนุญาตเจ้าของข้อมูล ข่าวสารน้นแล้ว ยังต้องบอก
ู
ื
ั
ั
่
้
ทมาของแหล่งข้อมล ข่าวสารนนด้วย ในทางตรงกนข้าม หากบอกหรอ
ี
อ้างอิงแหล่งท่มาแล้ว แต่ไม่ได้ขออนุญาต ก็ไม่ได้ทาให้พ้นความรับผิดไป
ี
�
ี
ได้ เพ่อความถูกต้อง จึงควรต้องขออนุญาต และอ้างอิงแหล่งท่มาให้
ื
ชัดเจน มิฉะนั้นอาจเป็นความผิดฐานละเมิดลิขสิทธิ์ และผิดจริยธรรมได้
พระราชบัญญัติลิขสิทธ์มี ๒ ฉบับ คือ ๑.พระราชบัญญัติลิขสิทธ ิ ์
ิ
พ.ศ.๒๕๓๗ ๒.พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับที่ ๒) พ.ศ.๒๕๕๘ ในส่วนนี้
ื
�
จะเน้น พระราชบัญญัติลิขสิทธ์ ฉบับท่ ๒ ท่ตราข้นเพ่อควบคุม กากับ
ึ
ี
ิ
ี
้
์
ความผิดที่เกี่ยวของกับการละเมิดลิขสิทธิ์ ในระบบคอมพิวเตอรโดยตรง
ี
หรือเป็นความผิดตามกฎหมายท่เป็นการละเมิดจริยธรรมส่อออนไลน์ใน
ื
คราวเดียวกัน
ู
ข้อมลบริหารสิทธิ
่
่
การละเมิดในสือออนไลน์ทีโทษหนักขึ้น
�
พระราชบัญญัติลิขสิทธ์ ฉบับแรก มุ่งใช้บังคับสาหรับการละเมิด
ิ
ื
ลิขสิทธ์โดยท่วไป เน่องจากในขณะนั้น การส่อสารผ่านระบบคอมพิวเตอร์
ั
ิ
ื
ิ
ยังอยู่ในระยะเร่มต้น ไม่ปรากฏกรณีการละเมิดลิขสิทธ์ในส่อใหม่มากนัก
ื
ิ
ึ
ิ
ื
ต่อมาเม่อมีการละเมิดลิขสิทธ์ในระบบคอมพิวเตอร์มากข้น จึงมีการแก้ไข
ิ
เพ่มเติมกฎหมายและกาหนดโทษในการละเมิดลิขสิทธ์ส่อออนไลน์มาก
ื
ิ
�
ขึ้น ด้วยผลกระทบที่รุนแรงและกว้างขวางกว่า
�
บทบัญญัติสาคัญในกฎหมายลิขสิทธ์ ฉบับท่ ๒ คือการละเมิด “ข้อมูล
ี
ิ
บริหำรสิทธิ”
148
