Page 158 - 13 STORIES เรื่องเล่าที่อยากบอก ภารกิจสื่อเกาะติดปฏิบัติการช่วยเหลือ 13 ชีวิตติดถ้ำหลวง
P. 158
้
ี
ช่วยขยายมุมมองว่ามันควรจะเป็นแบบน มันควร
�
จะไปยังไงต่อ มันเลยทาให้เราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว
ี
ิ
ู่
ยังมีคนคอยสนับสนุนอย “อุปสรรคมักจะมีส่งท่ด ี
เสมอ ผมเชื่ออย่างนั้น”
“เราเปรียบเสมือนคนปรุงอาหาร ท่บางท ี
ี
ก็หั่นผักไม่ตรงบ้าง สับหมูไม่เท่ากันบ้าง แต่ว่า
สุดท้ายคนปรุงก็ต้องทาอาหารคนเสิร์ฟ ก็คือ
�
ผู้ประกาศได้อ่าน แล้วถึงมือคนกิน ก็คือ
ผู้บริโภค ผู้ชมได้ทานอย่างอร่อย แต่หารู้ไม่
ึ
ึ
ั
ว่าการผลิตอาหารข้นมาหน่งจานมันมีข้นตอน
และอุปสรรคอย่างไรบ้าง”
สุดท้ายนี้ ส�าหรับผม “เราไม่ได้ไปแค่ท�าข่าว
แค่เราไปตามหาเด็กกลุ่มน้นด้วย” คืออย่างท ่ ี
ั
ผมบอกไปก่อนหน้าว่าเราเป็นส่อมวลชนก็จริง
ื
แต่เราก็เป็นมนุษย์คนหน่งท่คาดหวังว่าอยากให้
ึ
ี
ื
ั
ื
เด็กท้ง 13 คนออกมา แต่ในเม่อเราเป็นส่อมวลชน
เราไม่ใช่หน่วยงานรัฐ หรือหน่วยงานท่เก่ยวข้อง
ี
ี
ี
กับการช่วยเหลือโดยตรง เราก็ใช้วิธีท่พยายามหา
ช่องทางอย่างที่บอกไปว่าหาชาวบ้าน หาข้อมูล
ี
พอเรารู้ว่ามันมีโอกาสท่จะเข้าไปได้ตรงจุดไหน
ี
ก็กลับมาแจ้งเจ้าหน้าท่ให้ไปตรวจสอบ เพราะเรา
เป็นแค่สื่อมวลชน เราไม่มีเครื่องมือ ไม่มีอุปกรณ์
ี
ี
ท่จะเข้าไป อันน้มันเป็นส่วนหน่งของอาชีพของ
ึ
ี
เราท่สามารถทาได้ คือส่งท่ผมพอจะช่วยได้
�
ี
ิ
คือการพยายามหาเบาะแส หาแหล่งข่าว เป็น
กระบอกเสียงให้ทุกคน
158
