Page 163 - 13 STORIES เรื่องเล่าที่อยากบอก ภารกิจสื่อเกาะติดปฏิบัติการช่วยเหลือ 13 ชีวิตติดถ้ำหลวง
P. 163
วันนั้น เอิน ตัดสินใจไปที่บ้านน้องโน้ต (ประจักษ์ สุธรรม) ที่บ้านเวียงหอม
ภาพแรกที่เห็น คือ ยายกับน้า ของน้องโน้ต ก�าลังประคองกันอยู่ใกล้บันได ใต้บ้าน (ลักษณะเป็น
ั
บ้านยกสูงลาดปูนข้างล่าง แต่ไม่ได้โอบบ้านไว้) เอินมองท้งสองคนผ่านช่องบันไดเห็น คุณน้าร้องไห้
บอกยายว่า “มีคนเสียชีวิตเพราะหลานเรา เราจะท�ายังไงดี”
ตอนนั้น เอิน ท�าอะไรไม่ถูก จะเดินไปหา ไปทักทายเหมือนเคย ก็ไม่รู้จะพูดอย่างไร เลยยืนอยู่นิ่งๆ
ั
�
ปล่อยให้เขาอยู่กันตามลาพัง นานก็พอดู กระท่ง ยายกับน้า เห็นเราและถาม “ข่าวน้ เป็นข่าวจริงไหม”
ี
เอินพยักหน้า
เขาระบายความในใจให้เอินฟัง ว่า เขารู้สึกเสียใจมากๆ ที่มีการสูญเสียเกิดขึ้น แค่รู้ว่า มีคนทั่วโลก
เดินทางมาช่วยหลาน ก็รู้สึกซาบซึ้งมากๆ อยู่แล้ว แต่ไม่เคยคาดคิดว่า จะเกิดเหตุการณ์นี้ เขาอยาก
จะแสดงความเสียใจกับครอบครัวจ่าแซม แต่ไม่รู้จะติดต่อครอบครัวของจ่าแซม อย่างไร
เอิน อาสาจะส่งข้อมูลให้ ก็เลยแลกไลน์กับพี่น้อย น้าของน้องโน้ต
ุ
ุ
ั
ี
ี
ู
่
เราคยกนผ่านไลน์ทกวัน พอเอินมีข้อมลทผ่านการตรวจสอบจากฝ่ายข่าวแล้วเห็นว่า มประโยชน์
ี
ี
ี
ี
จะส่งให้พ่น้อย จากน้น เอินจะอัปเดทข้อมูลให้พ่น้อยตลอด พ่น้อยก็จะส่งต่อข้อมูลน้เข้าไปในไลน์กรุ๊ปของ
ั
13 ครอบครัว
ความสนิทสนมเริ่มจากจุดนี้ พอถึงวันแรกของการน�าหมูป่า 4 คนแรก ออกจากถ�้า 8 กรกฎาคม 2561
แน่นอนว่า ต้องไม่ลืมท�าข่าวจากมุมความรู้สึกของครอบครัว เลยมุ่งหน้าไปที่ บ้านน้องโน้ต
ี
ั
ั
วันน้น พ่น้อย อยู่บ้านคนเดียว เอินก็เข้าไปพูดคุยทักทาย ต้งใจว่า จะไปถามความรู้สึกแบบสบายๆ แล้ว
ค่อยไปขอสัมภาษณ์ทีหลัง
อยู่ดีๆ พี่น้อย ก็เล่าให้ฟังว่า แกรู้สึกตกใจเมื่อเห็นตัวเองในทีวีหลายช่อง รู้สึกเป็นทุกข์ ร้องไห้ทุกครั้ง
ี
ู
่
ู
่
็
ุ
ื
็
ิ
ทต้องพดถงหลาน ทกคนในบ้านกกนไม่ได้นอนไม่หลับ พอจะก้าวข้ามประตความทกข์ สอกมาถามว่า
ุ
ึ
“ความรู้สึกแรกที่รู้ข่าวว่า โน้ต ติดถ�้าเป็นยังไง วันนี้รู้สึกอย่างไร กินข้าว นอนหลับได้ไหม”
ี
�
ี
ื
ี
�
ื
พ่น้อย บอกเอินว่า แกเข้าใจหน้าท่ของส่อ เข้าใจคนทาข่าว แต่ส่อก็มีส่วนท่ทาให้แกและครอบครัว
ไม่สามารถข้ามประตูความทุกข์ไปได้ พอจะข้ามไป ก็ต้องเล่าซ�้าๆ ยิ่งเมื่อเห็นตัวเองในทีวี อมทุกข์ขนาด
นั้น ก็ยิ่งรู้สึกแย่มาก
ณ นาทีนั้น...เราเป็นนักข่าว จะกล้าขอสัมภาษณ์อีกหรือ…??? เขาอุตส่าห์เปิดใจเล่าถึง ความเจ็บ
ปวดความทุกข์ ที่เกิดจากการท�างานของสื่อ
163
