Page 190 - 13 STORIES เรื่องเล่าที่อยากบอก ภารกิจสื่อเกาะติดปฏิบัติการช่วยเหลือ 13 ชีวิตติดถ้ำหลวง
P. 190
่
ู
้
ี
ิ
ู
่
ุ
ี
ิ
้
้
ิ
ี
�
ึ
ขนนานางนอน ความเขาใจในวถชวตของผคนทอยบรเวณ เส้นตรง แต่มันอาจจะพัฒนาข้น (หรือไม่พัฒนา) ข้นๆ ลงๆ
ึ
ดังกล่าว ความเข้าใจในการวางแผนให้การเข้าช่วยเหลือ ผ่านปฏิสัมพันธ์ที่เรามีต่อกันในสังคมนั้นเอง
�
ความเข้าใจในการวางระบบสนับสนุนการทางานต่างๆ ท้ง ั และส่อมวลชนก็เป็นผู้ท่ทาหน้าท่ส่งผ่านปฏิสัมพันธ์ดัง
ื
ี
ี
�
ฝ่ายสูบน�้า ฝ่ายครัว ฝ่ายแพทย์ ฯลฯ
กล่าว อย่างเลือกสรร และสร้างสรรค์ ภายใต้ความกดดัน
ความเห็นอกเห็นใจจึงค่อยๆ เริ่มขยายตัวสู่การเรียนรู้ ในการท�างานและความสนใจใคร่รู้ของผู้คน
และความเข้าใจ
ื
ด้วยการเลือกสรรและการสร้างสรรค์ของส่อมวลชน
ั
้
่
ี
ี
ี
ั
�
ั
ั
ทงหมดนนล้วนมความเกยวพนกบการทางานของ หลายๆ ฝ่ายน่นเอง ท่ความเห็นอกเห็นใจได้ถูกส่งผ่านออก
้
ั
สื่อมวลชน ทีมช่วยเหลือ และผู้คนไปพร้อมๆ กัน ไป และต่อเติมด้วยความรู้และข้อมูลหลากหลายมิต หลาย
ิ
�
หลากวิธีการทางาน มากมายวิธีการนาเสนอ จนค่อยๆ
�
และในที่สุด สิ่งที่ผู้คนมุ่งหวัง สิ่งที่ดูไม่น่าจะเป็นไปได้ กลายเป็นความเข้าอกเข้าใจซึ่งกันและกันในที่สุด
ั
ก็สาเร็จลงได้ ท่ามกลางความดีใจของผู้คน ท่ไม่ใช่แค่ท่ว
ี
�
้
ึ
ี
ประเทศ แต่เป็นทั่วโลก แน่นอนว่า เหตุการณ์วิกฤตเช่นน ไม่ได้เกิดข้นบ่อยๆ
แต่ความเห็นอกเห็นใจและความเข้าอกเข้าใจกันในสังคม
และภายหลังจากความสาเร็จจากความร่วมมือร่วมใจของ
�
หลากหลายฝ่าย หลากหลายศาสตร์ สังคมไทยเราก็ได้เรียนร ู้ ควรเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และพัฒนาไปในทุกๆ ช่วงเวลา
ิ
�
ื
วัฒนธรรมใหม่ หรือมาตรฐานใหม่ของการทางานอีกคร้ง ั การเลือกสรร และการสร้างสรรค์ของส่อมวลชนเป็นส่ง
�
ี
ิ
ี
ื
ท่สาคัญย่ง อย่างท่ส่อมวลชนได้แสดงให้เราดูในเหตุการณ์
น่นคือ การปิดภารกิจของเหล่าฮีโร่ท่เดินทางกลับบ้าน ครั้งนี้
ี
ั
ไปแบบเงียบๆ ไม่เล่น ไม่เลี้ยงกระแสความสนใจของผู้คน
ี
ก่อนท่จะจากไปอย่างเงียบๆ เช่นเดียวกับเหล่าฮีโร่
็
ิ
่
นนคงเป็นเพราะสงทเหลาฮโรทกคนเหนว่าเปนฮโร ไมใช ่
่
ี
่
่
่
่
ุ
็
่
ี
ั
ี
ตัวพวกเขา แต่เป็นความเห็นอกเห็นใจและความเข้าอกเข้าใจ ทั้งหลาย
็
้
ู
ู
็
้
ของผคน ความเหนอกเหนใจของผคนทพาพวกเขาทกคนมา
ุ
่
ี
้
�
ี
ท่ขุนนานางนอน และความเข้าอกเข้าใจของทุกๆ ฝ่าย และ
ี
ิ
ี
�
�
ทุกผู้คนท่ช่วยให้เขาทางานท่ยากเย็นย่งจนสาเร็จ
การเดินทางกลับอย่างเงียบๆ กลับส่งเสียงที่ดังก้องใน
ใจของผู้คน เสียงที่บอกว่า ความเห็นอกเห็นใจ และความ
ั
ี
หวังท่ไม่ยอมหยุดของผู้คน น่นมีคุณค่ามากมายเพียงใดใน
สังคมมนุษย์
ผมจึงเห็นภาพชัดข้น ภาวะเปิด-ปิด-ติด-ดับ ของความ
ึ
เห็นอกเห็นใจ ซ่งพัฒนาต่อมาเป็น ความเข้าอกเข้าใจ
ึ
นั้นไม่มีสูตรส�าเร็จ และไม่เกิดขึ้นและเพิ่มพูนขึ้นอย่างเป็น
190
