Page 78 - DEBT
P. 78
้
ู
ู
่
ี
่
ื
ิ
ึ
่
ทดนซงถกนามาขายฝาก เนองจากผก้เข้าใจว่า โฉนดท่ดนใช้เป็น
ู
ี
ิ
�
�
้
หลักทรัพย์คาประกันเท่าน้น จึงไม่มีการประเมินราคากันอย่าง
ั
เป็นกิจจะลักษณะ อาศัยเพียงการตกลงร่วมกันระหว่างผู้กู้และ
ิ
ี
ผู้ให้กู้ ซ่งเท่ากับว่า ท่ดินถูกส่งมอบกรรมสิทธ์ให้เจ้าหน้ โดยลูก
ึ
ี
�
ี
ี
่
ี
หน้ได้ค่าตอบแทนท่ตากว่ามูลค่าแท้จริงของท่ดินหลายเท่าตัว
ี
ี
นอกจากน้ ยังพบปัญหาท่เกิดจากความไม่เข้าใจ
�
ี
เน้อหาในรายละเอียดของกฎหมาย ทาให้ลูกหน้จานวนมาก
ื
�
ี
�
ไม่มีการนาเงินไปชาระหน้ตามกาหนดเวลา ปล่อยจนพ้น
�
�
ึ
�
ก�าหนดตามสัญญาแล้วค่อยนาเงินไปไถ่ถอน ซ่งทาไม่ได้ และ
�
เป็นเหตุให้ต้องสูญเสียที่ดินไปในที่สุด
ในช่วงปี 2556-2560 หน่วยงานรัฐพบข้อมูลว่า ใน
ี
สามจังหวัดภาคอีสาน คดีความฟ้องร้องจากกรณีปัญหาหน้สิน
มีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว เฉพาะมกราคม 2560 เพียง
ื
ี
ื
เดือนเดียว มีคดีท่ย่นเร่องฟ้องร้องต่อศาลสูงถึง 75 คดี คดีส่วน
ี
ใหญ่เป็นการฟ้องขับไล่ จากการทาสัญญาขายฝากท่ลูกหน ี ้
�
ี
เกษตรกรไม่มีเงินเพียงพอในการซ้อทรัพย์สินท่ดินคืน ทาให้
�
ื
ต้องสูญเสียที่ดินของครอบครัวให้กับเจ้าหนี้ และเมื่อไม่มีที่อยู่
ื
ใหม่ ไม่สามารถหาช่องทางทากินอ่นทดแทนอาชีพเพาะปลูกท ี ่
�
�
ี
ื
ี
ต้องอาศัยท่ดินทากินท่เคยมีอยู่ได้ จึงด้อแพ่งอยู่อาศัยทากินใน
�
ไทยพีบีเอส ขับเคลื่อนสังคมแก้ปัญหา “หนี้ที่ไม่เป็นธรรม” 67
